در روایتی آمده است: در هر بیست و چهار ساعت برای عبد بیست
و چهار خزانه مرتب قرار داده میشود، درب یکی از آن خزانهها باز میشود،
آن را پر از نور عمل نیکش میبیند، عملی که آن را در یک ساعت
از بیست و چهار ساعت انجام داده، به مشاهده آن نور،
چنان انبساط و خوشحالی به او دست میدهد، که اگر بر اهل جهنّم پخش کنند،
شگفتزده میشوند.
سپس خزانهای را باز میکنند تاریک و سیاه، بوی بدی از آن میآید
سپس خزانهای را باز میکنند تاریک و سیاه، بوی بدی از آن میآید
و این نتیجه ساعتی است که در آن معصیت خدا را کرده،
به فزع و ترسی گرفتار میشود که اگر بر اهل بهشت تقسیم کنند
عیش آنها را ناقص میکند. خزانه دیگری بر او میگشایند
که از دیدن آن نه خوشحال میشود نه بدحال و آن ساعتی است
که در آن خواب بوده، یا غافل از برنامه بوده، یا به کاری از مباحات دنیا مشغول بوده است
، از خالی بودن آن خزانه دچار اندوه میشود که چرا در حالی
که قدرت داشته آن ساعت را به منافع الهی پر نکرده و از آن غفلت ورزیده!!
و به همین صورت خزانه طول عمر را حساب کنید که چه چیزی در آن قرار دادهاید
و به همین صورت خزانه طول عمر را حساب کنید که چه چیزی در آن قرار دادهاید
، آیا به حق پر کردهاید، یا از باطل و لهو و لعب آن را آلوده نمودهاید؟
ای نفس! امروز که فرصت داری کوشش کن که خزانههای
ای نفس! امروز که فرصت داری کوشش کن که خزانههای
ساعاتت را آباد کنی و آنها را از گنجهای الهی بیبهره مگذاری.
جایی که اسباب بزرگی تو است، میل به کسالت مکن و با استراحت و غفلت،
بهرههای الهی را از دست مده. مواظب باش از درجات
علیّین محروم مشوی و حسرت و اندوه همیشگی برایت نماند.